วิธีการหาพารามิเตอร์ของหม้อแปลงไฟฟ้าที่ไม่รู้จัก

 ควรเขียนความต้านทานของขดลวดบนวงจรผลลัพธ์ เนื่องจากวัตถุประสงค์หลักของการศึกษาคือการกำหนดเครือข่ายที่คดเคี้ยว ความต้านทานของมันตามกฎแล้วมีค่ามากกว่าขดลวดอื่น ๆ หลายสิบและหลายร้อยโอห์ม ยิ่งไปกว่านั้น ยิ่งหม้อแปลงมีขนาดเล็กเท่าใด ความต้านทานของขดลวดปฐมภูมิก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น: เส้นผ่านศูนย์กลางของเส้นลวดที่เล็กและจำนวนรอบที่มากจะส่งผลต่อมัน ความต้านทานของขดลวดทุติยภูมิที่ลดลงนั้นเกือบเป็นศูนย์ - จำนวนรอบน้อยและลวดหนา

ไดอะแกรมการพันของหม้อแปลง (ตัวอย่าง)

สมมติว่าพบขดลวดที่มีความต้านทานสูงสุดและเราสามารถพิจารณาเป็นเครือข่ายได้ แต่คุณไม่จำเป็นต้องเปิดเครื่องทันที เพื่อหลีกเลี่ยงการระเบิดและผลที่ไม่พึงประสงค์อื่น ๆ ทางที่ดีควรทดสอบโดยเปิดหลอดไฟ 220V ที่มีกำลังไฟ 60 - 100 W แบบอนุกรมพร้อมขดลวดซึ่งจะ จำกัด กระแสไฟผ่านขดลวดที่ 0.27 - 0.45A

กำลังของหลอดไฟควรสัมพันธ์กับกำลังโดยรวมของหม้อแปลงโดยประมาณ หากกำหนดขดลวดอย่างถูกต้อง แสงจะไม่สว่าง ในกรณีที่รุนแรง ไส้หลอดจะอุ่นเล็กน้อย ในกรณีนี้คุณสามารถเปิดขดลวดในเครือข่ายได้อย่างปลอดภัยสำหรับผู้เริ่มต้นควรใช้ฟิวส์สำหรับกระแสไม่เกิน 1 -2A

หากหลอดไฟสว่างเพียงพอก็อาจกลายเป็นขดลวด 110 - 127V ในกรณีนี้ คุณควรส่งเสียงกริ่งหม้อแปลงอีกครั้งและหาช่วงครึ่งหลังของขดลวด หลังจากนั้นให้เชื่อมต่อขดลวดครึ่งหนึ่งเป็นอนุกรมและเปิดใช้งานอีกครั้ง หากไฟดับแสดงว่าขดลวดเชื่อมต่ออย่างถูกต้อง มิฉะนั้น ให้สลับปลายของขดลวดครึ่งหนึ่งที่พบ

ดังนั้นเราจะถือว่าพบขดลวดปฐมภูมิหม้อแปลงเชื่อมต่อกับเครือข่าย สิ่งต่อไปที่ต้องทำคือการวัดกระแสไม่มีโหลดของขดลวดปฐมภูมิ สำหรับหม้อแปลงไฟฟ้าที่ใช้งานได้ ไม่เกิน 10 -15% ของกระแสไฟที่กำหนดภายใต้โหลด ดังนั้นสำหรับหม้อแปลง ข้อมูลที่แสดงในรูปที่ 2 เมื่อขับเคลื่อนจากเครือข่าย 220V กระแสไม่โหลดควรอยู่ในช่วง 0.07- 0.1A กล่าวคือ ไม่เกินหนึ่งร้อยมิลลิแอมป์

วิธีการวัดกระแสไม่มีโหลดของหม้อแปลงไฟฟ้า

กระแสไม่โหลดควรวัดด้วยแอมป์มิเตอร์กระแสสลับ ในเวลาเดียวกันในขณะที่เชื่อมต่อกับเครือข่ายขั้วแอมป์มิเตอร์จะต้องลัดวงจรเนื่องจากกระแสไฟเมื่อเปิดหม้อแปลงไฟฟ้าอาจสูงกว่าค่าปกติร้อยเท่าหรือมากกว่า มิฉะนั้นแอมมิเตอร์อาจไหม้ได้ ต่อไปเราเปิดขั้วของแอมป์มิเตอร์แล้วดูผลลัพธ์ ในระหว่างการทดสอบนี้ ปล่อยให้หม้อแปลงทำงานเป็นเวลา 15 ... 30 นาที และตรวจดูให้แน่ใจว่าขดลวดไม่มีความร้อนที่เห็นได้ชัดเจน

ขั้นตอนต่อไปคือการวัดแรงดันบนขดลวดทุติยภูมิที่ไม่มีโหลด - แรงดันไม่มีโหลด สมมติว่าหม้อแปลงมีขดลวดทุติยภูมิสองเส้น และแรงดันไฟฟ้าของขดลวดแต่ละเส้นคือ 24V เกือบสิ่งที่จำเป็นสำหรับเครื่องขยายเสียงที่กล่าวถึงข้างต้น ต่อไปเราจะตรวจสอบความสามารถในการรับน้ำหนักของขดลวดแต่ละอัน

ในการทำเช่นนี้ จำเป็นต้องเชื่อมต่อโหลดกับขดลวดแต่ละอัน โดยอุดมคติแล้วคือรีโอสแตตสำหรับห้องปฏิบัติการ และโดยการเปลี่ยนความต้านทานเพื่อให้แน่ใจว่าแรงดันตกคร่อมขดลวดจะลดลง 10-15% นี่ถือได้ว่าเป็นภาระที่เหมาะสมที่สุดสำหรับขดลวดนี้

นอกจากการวัดแรงดันแล้ว กระแสยังถูกวัดด้วย หากแรงดันตกคร่อมที่ระบุเกิดขึ้นที่กระแส เช่น 1A นี่คือพิกัดกระแสสำหรับขดลวดที่ทดสอบ การวัดควรเริ่มต้นโดยการตั้งค่าตัวเลื่อนลิโน่ R1 ไปที่ตำแหน่งที่ถูกต้องตามแผนภาพ

แบบแผนการทดสอบขดลวดทุติยภูมิของหม้อแปลง

แทนที่จะใช้ลิโน่ หลอดไฟหรือเกลียวจากเตาไฟฟ้าสามารถใช้เป็นโหลดได้ คุณควรเริ่มวัดด้วยเกลียวยาวหรือต่อหลอดไฟหนึ่งดวง ในการเพิ่มภาระ คุณสามารถค่อยๆ ย่อเกลียวให้สั้นลง แตะด้วยลวดที่จุดต่างๆ หรือเพิ่มจำนวนหลอดไฟที่ต่ออยู่ทีละดวง